به گزارش خبرنگار ایمنا، سالهای ابتدایی
امامت حضرت زینالعابدین (ع)، سالهای پر التهابی در جهان اسلام بود. این سالها که مصادف با ایام خلافت یزید تا سالهای ابتدایی خلافت عبدالملک مروان بود، در مناطقی چون حجاز و عراق شورشهای بسیاری به وقوع پیوست. به گونهای که پس از مرگ یزید بن معاویه، حتی بین خود امویان نیز بر سر خلافت اختلاف افتاده بود.
مهمترین ویژگی دوره امامت امام
سجاد (ع) قیامهایی است که به قصد خونخواهی امام حسین (ع) برپا میشد. امام سجاد (ع) با اتخاذ موضع صحیح نسبت به این قیامها تلاش کردند هدف اصلی واقعه
عاشورا را برای مردم روشن کنند. از جمله قیامهای دوره امامت ایشان میتوان به این موارد اشاره کرد:
قیام توابین
رهبری قیام توابین را سلیمان بن صرد خزاعی، به همراهی تنی چند از دیگر سرشناسان شیعه در کوفه بر عهده داشتند. به نظر میرسد رابطه سیاسی خاصی بین امام سجاد (ع) و توابین وجود نداشته و آنچه بیشتر رنگ نهضت را شیعه نشان داد، شرکت فعال افراد معروف شیعه کوفه در این نهضت و مایههای عاطفی آن است. این قیام بر پایه توبه برای عدم حمایت از حسین بن علی (ع) و شهید شدن به عنوان تنها راه پذیرش این توبه صورت گرفت. در این حرکت نامی از محمد بن حنفیه نیز وجود ندارد.
قیامِ تَوّابین از نخستین قیامهای شیعیان پس از واقعه کربلا بود. توابین پس از واقعه عاشورا در سال 61 قمری، مخفیانه به جمعآوری نیرو و اسلحه پرداختند. گفته شده به دلیل عدم همراهی مختار ثقفی، بسیاری از شیعیان با توابین همراه نشدند. این قیام پس از جنگی چهار روزه و کشته شدن بسیاری از توابین خاتمه یافت.
قیام مختار
ابواسحاق، مختار بن ابی عبید ملقب به کیسان، در سال اول هجری به دنیا آمد، وی از طایفه «ثقیف» از ا رهبر انقلاب: سازش براي حل...
ما را در سایت رهبر انقلاب: سازش براي حل دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : dmaebar63e بازدید : 166 تاريخ : چهارشنبه 21 ارديبهشت 1401 ساعت: 1:56